KOVA KÖYÜ RESMİ WEB SİTESİ

ÇOCUK GELİŞİMİNDE ANNE SÜTÜNÜN ÖNEMİ

Anne çocuk ilişkilerinde emzirme olayı,önemli bir yer tutar.Emzirme çocuğun sadece karnını doyurma  değildir aynı zamanda karşılıklı sevgi ve şefkatinde oluşmasıdır.Rabbimiz Kur’an-ı Kerimde;Anneler süt emzirmeyi tamamlamak istediklerinde çocuklarını iki yıl emzirsinler (Bakara,233) buyurarak anne sütünün önemine dikkat çekmiştir.Anne sütü çocukları gelecekte de birçok hastalıklardan korur.Yapılan araştırmalarda,emzirilen bebeklerin daha özgüvenli, huzurlu,sakin oldukları ortaya çıkmıştır.

ÇOCUK EĞİTİMİNDE ANNE BABANIN TUTUM VE DAVRANIŞLARI  

Gazali ye göre çocuğun kalbi saf bir cevherdir,verilen her şeyi kabul etmeye hazır olan çocuğun iyi bir insan olabilmesi için iyi eğitilmesi gerekir.çocuk ailesindeki davranışları kameraya alır gibi kafasına işler ve bu kalıcı olur.Çocuk verimli bir toprağa benzer hangi tohum ekilirse o yetişir.Anne baba buna çok dikkat etmeli,çocuğa iyi davranışlar kazandırmak için el birliği yapmalı gerekirse bu konuda örnek insanlardan yardım almalılar.Anne baba arasındaki uyumsuzluk,farklı yaklaşımlar çocuğu olumsuz etkiler.Anne baba birbirlerine karşı hak ve görevlerinde davranışlarında tam açıklı ve uyum içerisinde bulunmalıdırlar.

OTORİTER YAKLAŞIMLAR:Otoriter yaklaşımlar çocuğun kendine olan güvenini ortadan kaldırır.Çocuğa katı bir disiplin uygulama,her kurala uymak zorunda bırakma sürekli baskı altında olan çocuk küskün çekingen,başkalarının etkisinde kolay kalabilen aşırı hassas bir yapıya sahip olur.Kolayca ağlayan,isyankar aşağılık duygusu gelişir,dıştan denetimli bir kişilik oluşur.

KORUYUCU YAKLAŞIMLAR:Koruyucu yaklaşımlar anne ve babanın aşırı koruması,gerektiğinden fazla kontrol ve özen göstermesidir.Bunun sonucu çocuk diğer kişilere aşırı bağımlı,güvensiz duygusal kırıklıkları olan bir kişi olur.Bu bağımlılık çocuğun hayatı boyunca sürebilir gelecekte eşinden de aynı koruyucu tutumu bekler.çocuk çatal kaşık kullanabildiği halde annesi ağzına yemeğini vermesi suyunu içirmesi.elbiselerini giydirmesi,tuvaletini yapabilecek durumda olduğu halde bunu annesinin yaptırması, bu davranışlar çocuğa en büyük kötülüktür.Koruyucu yaklaşım çocuğun kendi kendini yöneten birey olmasını engeller,sosyal gelişimini zedeler,toplum içinde tek başına bir iş yapabilecek cesareti gösteremez.Çocuğa kaşığı tutabildiği anda yemeğini kendi başına yemesini sağlamalı,elbiselerini kendi başına çıkarıp giymesini,acıkınca yemeğini kendisinin almasını,hatta sofrayı kurup kaldırma,yatağını serip toplamasını bulaşıkları yıkama fırsatı vermeli temizlik işlerini yapmasını küçükken öğretmeli böylece becerikli kendine güvenen bir birey olması sağlanır.

GEVŞEK YAKLAŞIMLAR:Bu yaklaşımda aşırı hoşgörü çocuğu bencil yapar,o daima diğerlerinin dikkatini çekmek kendine hizmet edilmesini ister.Çocukların her istediğine boyun eğen anne babalar onların egemenliğini kabul eden kişilerdir.bu ailelerde çocuklar anne babaya yeterli saygıyı göstermezler.Şımartılmış bu çocuklar hayatlarının ilk günlerinden itibaren her türlü ihtiyaçlarının karşılanacağı beklentisi içine girerler.

HOŞGÖRÜLÜ YAKLAŞIM: Anne babanın çocuklarına karşı hoşgörülü olması onları desteklemesi,çocukların bazı kısıtlamalar dışında arzularını diledikleri biçimde gerçekleştirmelerine izin vermeleri anlamına gelir.Çocuk kabul edilmek ve onaylanmak ister.Eğer aile ortamı ona kendi benliğini tanımlama özgürlüğünü veriyorsa sağlıklı bir biçimde olgunlaşma yolunda gelişir,çocuğun kendine güvenen,girişimci,sosyal bir birey olmasına yardım eder.Evde kabul edilen ve edilmeyen davranışların sınırları bellidir bu sınırlar içerisinde çocuk özgürdür.Söz hakkı vardır.Duygu ve düşüncelerine saygı duyulur.Sevgi ve teşvik görür.Böyle bir ortamda çocuk girişim yeteneğine sahip olur.Kendi kendine karar verip sorumluluk taşımasını öğrenir.Hoşgörünün dozu çok iyi ayarlanmalıdır.Her yapılanı hoş görmek ve aşırı serbest bir tutum sergilemek son derece yanlıştır.Hoşgörü kuralların işlediği hayatın planlandığı karşılıklı diyalogun oluştuğu görüşlerin rahatlıkla anlatılıp,değer verildiği bir aile ortamıdır.